ماسکها و آدمها

چقدر خوب می شد قبل از اینکه برای دیگران نسخه بپیچیم و قضاوت کنیم بدون هیچ شناختی.پنج دقیقه توی آینه به خودمون نگاه می کردیم.

چقدر خوب می شد که به اشتباهاتمون صادقانه اعتراف کنیم

و باور کنیم زمین و آسمان جایشان عوض نمی شود.

باور کنیم لازم نیست لبخند تصنعی بزنیم تا کسی ناراحت نشود.

چقدر خوب بود آدمها به روح و روان هم احترام می گذاشتند.

همین بس بود و بس.

می روم تا در آینه نگاه کنم من هم.

تا اطلاع ثانوی.